Het zwarte gat van de Videovakvrouw

“En dan moet je hier kijken” zei ik vrolijk

Ik had een knagend gevoel van onheil.

“Daar?” zei de man in het pak. Hij was iets hoogs in een grote organisatie.

“Jeetje”

Vlak daarvoor had hij nog gezegd, dat hij geen tekst nodig had. Nou ja, de dames van communicatie hadden iets opgeschreven. Dat moest het ongeveer worden. Hij kon bovendien praten als Brugman. Zo voor de vuist weg.

Het oog van de camera maakt grote mannen klein. Heel klein. En vrouwen ook

In de camera kijken en je verhaal doen. Met alleen dat zwarte koude oog dat je aankijkt. Zielloos. Een zwart gat eigenlijk. Een tijdje dacht ik dat het eigenlijk te moeilijk was. Teveel gevraagd.

Ik overwoog zelfs ermee te stoppen, met die pitches op video

En alleen nog interviews te filmen. Maar niet veel later zat ik bij iemand het zonder blikken of blozen deed. Totaal geen probleem. En vorige week trof ik weer zo iemand.

“Nee hoor, dat doe ik wel” zei ze.

En dat klopte. Het is dus te doen. Alleen: soms kan je het wel, en soms niet.

Je nieuwe beste vriend of een zwart gat?

Het is de belangrijkste keuze die je maakt voor je video: kijk je in de camera of niet?

Het werkt, dat is zeker. Als het lukt verover je je kijker. De kans dat ze echt naar je luisteren is groot. En je kunt mensen direct in beweging zetten. Maar het is ook levensgevaarlijk.

Want je kunt je nergens achter verschuilen

Als je niet precies weet wat je wil zeggen. Als je bang bent dat ze je stom vinden. Maar ook als je voorzichtig wil zijn met boude uitspraken. Zelfs als je genuanceerd wil zijn. En niet echt zo’n veroveraar bent. Dan sta je minder sterk.

In de camera kijken vereist leeuwenmoed en overtuiging

Hallo… ben ik in beeld?

En dat ziet de kijker meteen

Als je als een rots in je overtuiging staat en vastbesloten bent die door onze strot te duwen weersta je het oog van de camera met gemak. Nuanceer je, al is het maar twijfel over je tekst, dan ga je voor het oog van de camera neer als een graanveld in een windhoos. En dan kun je je filmpje beter anders aanpakken.

Je kunt je kijker op veel verschillende manieren raken

Veroveren is er één. Maar verleiden kan ook. En gewoon eerlijk zijn. Vertellen in plaats van betogen. Dan is een interview een veel betere vorm dan een pitch. Langs de camera kijken, naar je interviewer, of de cameravrouw (en als je alleen je opnames doet, naar de foto van je beste vriendin die je vlak naast de camera opgehangen hebt).

Dat praat een stuk gemakkelijker

Daarom is het zo belangrijk dat je kiest. Voordat je opschrijft wat je gaat zeggen, moet je al weten waar je naar kijkt als je het zegt.

Toch maar niet dan?

De opnames van de meneer in het pak heb ik weggegooid. Het werd een voice-over. Toen men hem het nieuws vertelde bekende hij opgelucht te zijn. Hij wist het. Het paste niet bij hem. Niet het verhaal, niet de vorm, en niet de boodschap. En daar kom je niet mee weg voor een camera.

Kies je kijkrichting voordat je je tekst schrijft. Laat de vorm bij de inhoud passen. En bij wie jij bent. Dan komt het allemaal goed met die video.

(p.s. wel je tekst leren van tevoren)

{a1062ar7674}

photo credit: zubrow via photopin cc en creativegaz via photopin cc