Allemaal opscheppers! Zo zijn wij niet. Helaas.
“Ja, ik ga toch niet aan iedereen vertellen wat ik doe!”
Zei de zelfstandig gevestigde coach.
Ik wilde zeggen: “maar wil je dan geen klanten? Wil je niet gevonden worden?” Maar dat zou flauw zijn. Ik was daar op bezoek. Haar man stond net de worstjes op de barbecue te leggen. Dan doe je dat niet.
Soms denk ik:
Nederlanders, die moeten dus helemaal geen ondernemer zijn.
Die zijn daar veel te bang voor. Om gewoon zichzelf te zijn. En dan nog zichtbaar ook. Zelf groeide ik op met de gedachte dat ondernemers zelfverzekerde mannen in showerige kleding zijn. Rijdend in een Mercedes. Geverfd haar. En: met andere normen en waarden dan wij. De protestantse loonslaven. Die liever geen fouten maken. Je nek uitsteken, dat was vragen om moeilijkheden.
Werd die mening bij ons thuis hardop uitgesproken? Nee.
Toch kwam het érgens vandaan. Ik weet dat ik niet de enige ben. Die coach bij wier gezin ik barbecuede was er ook zo één.
Waarom is het zo eng?
Worden we uitgelachen, met pek en veren besmeurd, uit de groep verstoten, als we vertellen wat we doen en wat daar goed aan is?
Maar als je iets nodig hebt..
Als je een baan zoekt, of een nieuwe liefde, als je omzet wil draaien, dan moet je dat laten weten. Want dan heb je de kans dat het ook lukt. Maar het gaat ons niet vanzelf af.
Het voelde als liegen.
Een paar jaar geleden werkte ik alleen aan projecten waar ik voor gevraagd werd. Ik maakte me wel zorgen hoe het zou gaan als ik niet meer gevraagd zou worden. En ik vond niet alle projecten leuk. Of bij me passen. Alleen, vragen om de klussen die ik wel wilde en vertellen waarom ze mij daarvoor moesten hebben, dat leek me veel erger.
En toen ik het eindelijk wel probeerde voelde ik me een verschrikkelijke opschepper. En soms een leugenaar. Toch, elke keer als ik dan een lijstje maakte met wat ik kon en waar ik goed in was, dacht ik bij het teruglezen verbaasd:
“Ja, maar dat kan ik toch ook gewoon echt?”
Alleen, het voelt onnatuurlijk om het te laten weten aan de wereld. Omdat de grootste opscheppers het meeste opvallen. En zo willen we niet zijn. Niet liegen, niet overdrijven, niet teveel genieten van de aandacht. Maar wel zichtbaar zijn. Ook op internet.
We hebben onze volksaard niet mee.
En onze angst voor afwijzing. Maar ik denk dat je het kunt leren. Ook goed: wat hulp van mensen die dezelfde weg bewandelen. Die hun kennis graag willen delen. En die zijn er. Google maar.
En leer vast hoe je een beetje goed op video komt.
