Het wilde verleden van De Videovakvrouw
☟☟☟
(scroll naar beneden om meteen het filmpje te bekijken)
Ik leerde van alles in Groningen
Klaverjassen. Biertjes drinken. Muurtjes witten. Bolognesesaus maken (daarna weer muurtje witten).
Ik brak er mijn pink en ook mijn hart (niet gelijktijdig)
Ik studeerde er Geschiedenis. Vooral de economische en sociale. Ik leerde er dat spreken zilver is, maar zwijgen goud.
En het allerbelangrijkste?
Ik maakte er mijn eerste video. En mijn tweede, derde en vierde. En wat bleek: tot die tijd was ik een soort vis op het droge.
Dat deze foto zwart-wit is betekent niet dat dit in de jaren ’50 was hoor! Was toen gewoon hip.
Meteen toen ik met video begon werd heel veel anders
Ik maakt nog een paar filmpjes. Won een landelijke prijs. Ging werken “bij de televisie”. Weg was ik. Naar de Randstad.
Maar vorige week was ik er weer
Om een filmpje op te nemen met een ondernemer. We waren vroeg klaar.
En ik dacht: zal ik even? Heel even? Ik ging:
Even kijken waar het allemaal begon. En wat dat dan betekende. Ik kwam, ik keek, en even later had ik een hilarische inval.
Kijk maar:
{a1062ar7391}
Wat een inspirerend filmpje! Vooral het eind ook erg grappig, dat er misschien mensen bij jou voor de deur gaan staan.
Dank! Ik zet dan wel koffie hoor 🙂
Vind jou toch leuker dan Enzo hoor 😉
Enne, die kickstart. Zou bijna willen dat ik t weer verleerd was, want die dag zou ik zo over doen!
Vrolijke @Videovakvrouw filmpjes. Motiverend ook (ik zou anders blijven uitstellen). https://t.co/A1QH9twGCU https://t.co/SWUwuw6vKx