Het zwarte gat van de Videovakvrouw
“En dan moet je hier kijken” zei ik vrolijk
Ik had een knagend gevoel van onheil. Lees meer
Ik had een knagend gevoel van onheil. Lees meer
Of, eigenlijk wel. Ik zit tenslotte ook op Facebook. Daar zag ik ook dit: Lees meer
Geen Marlene Dietrich. Eerder een lastpak. Lees meer
Kinderbedtijd. De regen kletterde tegen de ramen. Op de kamer van het kind fladderde iets uit het gordijn. Een vlinder.
We keken ademloos hoe de kleine vos op de vloer van de overloop landde. Ik dacht: hoe leg ik dit uit?
De camera staat klaar. Je hebt je outfit met zorg gekozen. In precies de goede kleur. Je haar, je make-up: verzorgd, mooi, af.
En dan?
“Nee, joh, je moet dat niet teveel voorbereiden” heeft iemand tegen je gezegd. “Gewoon spontaan zeggen wat je te zeggen hebt. Dat werkt het beste.” Lees meer