“The first cut is de deepest” zeggen ze
Ik weet het niet hoor.
Hoe gemakkelijk je alle leuke reacties aanneemt en doorgaat, zo lang kun je blijven hangen in de negatieve. En het ergste: ze hebben tóch invloed. Niet alleen je de eerste kritische opmerking.
Allemaal.
Gelukkig kan ik er met jou over praten
Hoe vermijd je dat akelige gevoel als iemand je een kritisch mailtje stuurt? En als vermijden niet lukt, hoe kom je er van af?
It is not the critic who counts 🙂
Dank je wel voor deze video! Mijn video’s staan onder andere op YouTube en daar krijg ik van alles naar mijn hoofd geslingerd. Van opmerkingen over mijn uiterlijk tot allerlei nare ziektes.
Inhoudelijk is er meestal weinig kritiek, op een enkele opmerking dat mijn video’s saai zijn na (ik heb een aantal uitlegvideo’s voor basisschoolleerlingen).
Soms vind ik het best lastig om de beledigende reacties te negeren, heel pijnlijk vind ik die.
Ik weet dat het niet om de inhoud ging maar om een andere boodschap, maar toch…Ik vind die pauzes juist heel typerend voor je en vaak erg geestig! Keep on going 🙂
Mijn filmpje (live video op Facebook) was te lang. ‘Het moet echt korter, Heidi, de volgende keer, maar blijf vooral doorgaan’! En: ‘Je zat te dicht op de camera’. En: ‘It took you forever to end or close the video, that was the hard part of the video’, the rest was great. Alle commentaar was waar. Het filmpje kreeg veel bekijks en de tips neem ik graag ter harte, ik leer ervan. Ik ga gewoon weer een volgend filmpje maken, of weer live over een tijdje.
Heerlijk om naar te luisteren. 🙂 Het is zo waar, de angst voor kritiek. Ach, het is ook maar net hoe je er over denkt. Mijn eerste video staat al een poosje online. Het was de bedoeling om er geregeld nog meer te maken. Door jouw video besef ik ineens dat ik te veel kritiek op mijzelf heb. Daardoor ben ik uren bezig met 1 video. Dat houdt me dus tegen om verder te vloggen. Haha, een mooi inzicht. Ik ben niet zo bang voor kritiek van een ander. Maar had niet in de gaten dat ik heel gevoelig voor mijn eigen kritiek ben.
Toeval bestaat niet! Juist dit is de reden dat ik nog geen filmpje durfde te plaatsen. Maar jouw video’s hebben me over de drempel geholpen en 2 dagen geleden heb ik mijn eerste video geplaatst!! Nog niet ‘videovakvrouwproof’ want ik kom in de toekomst nog naar je toe om van je te leren. Maar ik kreeg alleen maar hele leuke en lieve reacties. Dat geeft de burger moed. https://youtu.be/o1MhPN4giu8
Als je niet pauzeert ga je steeds ehhh zeggen. Toch?
ja precies! Dat er geen onzin uit me komt.
Wat ik een hele mooie vind, ik geloof van Brene Brown, is om onderscheid te maken naar wie de kritiek geeft. Als iemand niet zelf ook in de arena staat, zichzelf laat zien en mee helpt bouwen aan een betere wereld (want dat doen we door onszelf en onze authentieke boodschap te delen), dan heeft diegene geen recht van spreken. Vanaf de zijlijn kritiek geven is heel makkelijk en heeft geen toegevoegde waarde.
Jezelf zijn. Prima toch? En kop boven het maaiveld uitsteken kan nare consequenties hebben. Belangrijk is kaf van koren scheiden. Nuttige opbouwende kritiek vs onderbuik gebral. Ik volg je al een tijdje en mij stoort het niet. Het contact levert veel meer plussen dan minnen op. Goede balans dus (vanuit mijn perceptie dan). Vooral zo doorgaan.
hahahahahaha! Ja, dat is van ze au!, die kritiek. Vooral omdat het waardeoordelen van mensen zijn; en daarmee maken ze jou en/of je werk waardeloos. Dit is mijn tegengif: als ik iets zie, ontdek, of ervaar van iemand waar ik wél blij van wordt, van onder de indruk ben, wat me geholpen heeft… Dan laat ik dat weten. Zonder die valse ‘maar…’ er achteraan die alles wat je aan positiviteit hebt gezegd compleet onderuit haalt. Gewoon een ‘dank je wel voor…’ of ‘je hebt me aan het denken gezet…’ of ‘wat stoer dat je dit item op deze manier bespreekt…’ Per mail, Whatsapp… maakt niet uit. In ieder geval: tegengif geven. En het leuke is: je wordt er zelf ook blijer van! En gaat steeds meer positieve dingen ontdekken.
Ik had een reactie geplaatst met daarin de URL naar een video. Dat is denk ik gelukt dus nu zonder URL.
Heel toevallig heb ik eergisteren voor het eerst een video gemaakt en op YouTube gezet. Juist wat jij noemt weerhield me ervan. Zou het allemaal wel goed genoeg zijn? Krijg ik geen nare reacties? Maar na de video-10 daagse dacht ik: ik doe het gewoon! Het resultaat is echt niet videovakvrouw-waardig, maar dat komt omdat ik jouw les nog wil gaan volgen! De reacties op mijn video waren zonder uitzondering lief en enthousiast dus ik ben blij dat ik de stap genomen heb. Gewoon doen dus.
Hoi Elisabeth,
Wat fijn deze video van jou, ik kijk altijd met een glimlach naar je filmpjes. Je manier van praten vind ik heel prettig. Zelf krijg ik helemaal nog niet veel reacties op mijn vlogjes… Collega’s vinden ze wel leuk: laagdrempelig en persoonlijk. Ik heb je tip uit je vorige vlog ter harte genomen: maak eens een ‘saai’ filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=IwuiQOdDQAU
Hartelijke groet,
Vera
Toen ik net op tv kwam, een paar jaar geleden, ging het vooral over mijn benen (positief) en hoe ik daarmee (in een rok) zat (negatief). Zelfs van familie kreeg ik goed bedoelde tips: “Misschien moet je eens een broek aantrekken.” Vreselijk vond ik dat. Tegenwoordig gaat het veel in positieve zin over mijn uiterlijk en dat vind ik ook niet altijd leuk, want het gaat toch om de inhoud? Maar ja, vervolgens krijg ik zeiktweets over de inhoud en daar ben ik dan ook weer niet blij mee. Hahaha. Dit gaat nooit wennen. O, en je pauzes vind ik superleuk als stijl!
Dank je wel Janneke! De mensen zullen denken: ze vragen er om, met hun kop in beeld. Ik denk ook wel dat het steeds normaler wordt om op deze manier zichtbaar te zijn, wat dan weer gaat helpen.
Ik heb genoten van je filmpje! Dankjewel!!
jij ook bedankt 🙂