Hoop voor wie begint met monteren
Het wanhopige begin van de Videovakvrouw
“Kan je maandag beginnen?” zei de man door de telefoon. Dat ik 200 km verderop woonde, dat ik nog een kamer moest zoeken, dat ik eigenlijk niet zoveel wist als ik beweerd had: het deed er allemaal niet toe. Ik kreeg de kans waar ik om gevraagd had.
Ik had wel wat filmpjes gemonteerd
Maar echt snappen wat ik deed: nee. Toch had ik me gemeld voor een stage als video-editor. Al kon ik me niet voorstellen dat je daar écht geld mee kon verdienen.
Ik had bijna hén betaald.
“Ja natuurlijk kan ik maandag beginnen!” riep ik.
Het was mijn eerste werk bij de televisie
Zo kwam ik terecht bij een nieuwe commerciële tv-zender. “Eérst alles een keertje fout doen” zeiden de oude rotten.
Dus dat deed ik.
En hoe: voor het oog en oor van honderdduizenden kijkers. Elke avond om half elf. In het nieuws. Ik schaamde me kapot.
Video monteren is fantastisch om te doen.
Je kunt er alleen zo verschrikkelijk veel fouten mee maken dat de moed je in de schoenen kan zinken. Dat zie ik weleens gebeuren.
Daarom hier 6 geruststellende tips voor wie wil knippen en plakken met video:
(en dat wil bijna iedereen die een filmpje online gaat zetten)
- Begin simpel: knip je opnames zonder fancy overgangen tot een zinnig verhaal dat geen moment verveelt
- Lees de instructies van je montageprogramma. Want die zijn anders dan alle andere software. Wel handig: Als je er één snapt, snap je ze allemaal. Dus neem de tijd om de gebruiksaanwijzing te lezen of de instructiefilmpjes te bekijken. Ook als je dat anders nooit doet.
- Schrik niet als je opkijkt en het is opeens 1 uur ’s nachts. Dat is normaal. En omdat monteren leren tijd kost. En omdat het zo gaaf is dat je er helemaal in opgaat.
- Als je zelf in beeld bent op je video: Zet je ego even buiten de deur. Want een indringender blik op je eigen minder mooie momenten krijg je zelden.
- Weet dat je nooit meer hetzelfde naar een film kijkt. Of naar het journaal. Want nu weet je hoe hun trucjes werken.
- Blijf er niet eindeloos op zitten prutsen. Hulp vragen kan.
Intussen werd ik nog elke dag ongelukkiger, daar in Amsterdam
Als de nieuwsuitzending waarin mijn video’s te zien waren begon, kroop ik achter in de regiewagen om mee te kijken. Pure zelfkwelling. Bij elke lelijke knip, bij elk te hard muziekje en bij elk te kort shot keken de ouwe rotten even mijn kant op. Bij elke blik kromp ik verder ineen.
Er stond altijd wel één van deze knopjes fout…
En elke avond werd dat erger
De zender was, ondanks mijn geklungel (lekker belangrijk), een succes. Elke avond meer kijkers. En elke dag werd ik beschaamder. Onhandiger.
Het komt wel goed, zeiden mijn collega’s. “Het komt nooit meer goed,’ dacht ik zelf. “Ze sturen me naar huis.”
“Zal ik even met je meekijken?” zei één van de ouwe rotten. Misschien was het vriendelijkheid. Misschien moest hij me eigenlijk ontslaan. Ik zal het nooit weten. Hij leerde me in een half uur de juiste manier van denken.
Hij leerde me een video monteren die goed genoeg is om uitgezonden te worden
Meer hoefde niet. De rest deed ik zelf. En wat ik me herinner als een langdurig wanhopige periode omdat ik me zo schaamde dat ik het niet kon, duurde in werkelijkheid een week.
Eén week.
En toen had ik grip. Tractie. Een startpunt. Omdat ik doorzette. En door die ouwe rot die snapte wat ik niet snapte en me hielp.
Het begin en de hobbels van @DeVideovakvrouw “Ik had wel wat filmpjes gemonteerd, maar echt snappen wat ik deed: nee” http://t.co/0GGhnQiVPc
““Eérst alles een keertje fout doen” zeiden de oude rotten” @DeVideovakvrouw http://t.co/p5QDRECgOt
“Zet je ego buiten de deur. Een indringender blik op je eigen minder mooie momenten krijg je zelden” http://t.co/G4AYyP1Bke @DeVideovakvrouw
Ja, maar wat leerde die oude rot je nou? Want daar gaat het om. ik heb zelf ook weleens tips gekregen van oude rotten. Verbluffend simpel vaak. Maar broodnodig. Van die dingen die niemand je vertelt.
Hoi, hij leerde me hoe lang een shot moet staan, waar je knipt in een camerabeweging en het beste volume voor stemgeluid en muziek. Allerlei basisregels waar je houvast aan hebt als beginner, omdat je je er zekerder door voelt. Als je meer ervaring hebt wijk je er soms weer van af.
Het zijn dingen die alleen interessant zijn voor hen die ook met zweethanden en een deadline iets moeten knippen en plakken en de techniek is ook niet meer hetzelfde. Het gevoel is nog wel herkenbaar voor wie video monteren leerde.
“Eérst alles een keertje fout doen” zeiden de oude rotten. Dus dat deed ik.” http://t.co/hEb7trq2Sd @videovakvrouw over monteren
“Schrik niet als je opkijkt en het is opeens 1 uur ’s nachts.” http://t.co/pFZ0c19krX @DeVideovakvrouw over monteren