Ik belde mijn moeder

“Zeg” zei ik.

“Weet jij nog die mensen? Ze woonden verderop, in dat blok van De Vries.”

“Hm” zei ze.

“Van die man met die neus? Die iets deed met zwemmen?”

“Ja!” zei mijn moeder. “Met die vrouw met die jas. Nummer 16. Van der Zee.”

Ik had iemand gezien in de stad. Iemand van vroeger

We keken elkaar recht aan en ik dacht: ik ken jou. Maar zij gaf geen kik, dus ik wendde mijn blik af. Maar ik bleef het me afvragen. Iemand van de middelbare school, dacht ik. Klasgenoot. Woonde in dezelfde jaren ’70 nieuwbouwwijk. Ik wist geen naam. Wel iets met een neus. En een zwembad. En iets dat niet leuk was.

Lekker vaag

Toen mijn moeder die naam zei kwam het weer terug. O ja. Nooit vrienden geweest, wel in dezelfde klas. Andere smaak, andere manieren. En een wiskundeproefwerk met een spiekincident.

Wat blijft er hangen van iemand die je 20 jaar vergeten was? Niet zo gek veel

Een gevoel vooral. Niet het waarom daarvan. En zeker niet de feiten.

Gevoel en een paar gekke details, daar komt het op neer.

En als je eenmaal dat gevoel hebt, dan gaat dat niet meer weg. Ons weerzien werd dus geen blije reünie. Zo werkt dat nu eenmaal.

In je jeugd heb je meestal niet zoveel kans, om het gevoel dat anderen bij je hebben te beïnvloeden. Want ja. Er gebeurt van alles onbewust. En je hebt die ouders met die neus, en die jas.

Geen enkele controle

Je kunt denken dat dat goed is. “Ze nemen me maar zoals ik ben!” roepen. Je hebben en houwen aan anderen overleveren zonder dat je er zelf redactie over voert. Lekker spontaan enzo.

Als je ondernemer bent is dat spelen met vuur

Waarom aan je kijker overlaten wat je zelf kunt regelen? Als je eerste indruk belangrijk is voor het brood dat op je plank komt is het andere koek.

Want ze onthouden je, of niet. Maar waar aan?

Aan je neus, of je jas? Aan je blauwe ogen, je accent, je rode nagels, je haar dat in je ogen valt?

Je kunt ook zelf de regie pakken. Om zelf het beeld en de tekst te leveren waardoor mensen jou onthouden. Zodat ze niet aan je neus denken. Maar aan je lach, je goede verhaal en het gevoel dat je ze geeft.

Hoe zorg je dat de bezoeker van je site weet wat ie moét weten?

1. Maak een video

De beste manier om controle te hebben over je uitstraling. Want alles wat niet goed ging kun je er gewoon uitknippen. En als ze je video gezien hebben is de eerste indruk in de pocket. Daarna mag je veel meer.

2. Laat je helpen

In je eentje gaat er altijd wel iets fout. Omdat je gewoon niet tegelijk aan de scherpte van je shot en aan je haar dat achter je oor moet en je microfoon te denken. Laat staan aan lachen voor de goeie uitstraling.

3. Zorg voor relevant beeld

Als je plaatje past bij je praatje dan snapt je kijker beter wat je wil zeggen. En beter nog: hij onthoudt het ook. En daar gaat het om.

4. Zie er op je best uit in beeld

Laat je niet in kikvorsperspectief filmen. En ook niet van bovenaf. Verstop je onderkin, je vetrollen en je afgekloven nagels. Dat zien ze later allemaal nog wel eens. Als het niet erg meer is.