Het warme contact van de Videovakvrouw

Soms denk ik er even uitgebreid aan terug. Beetje als pulken aan een korstje. Mogelijk pijnlijk, maar niet echt. Dingen die je nu anders doet dan vroeger. Beter.

Iedereen denkt het. Dat ik maar één ding wil. Alle ondernemers op video. De hele tijd.

 Hup! Druk op rec en praat tegen het glazen oog! Toe dan!

Toch klopt dat niet. Want het kan beter

Contact maken. Dat is wat je video voor je doet. Zodat mensen weten wie je bent, je kunnen inschatten, kijken of je bij ze past. Geen schoonheidscompetitie. Wel een kennismaking.

Je had ze ook de hand kunnen schudden. Verhalen uitwisselen. Of visitekaartjes.

En om eerlijk te zijn: Live ontmoeten is bijna altijd beter

Dat is minder eenzijdig dan een video. Je ziet en hoort meer. Het is nog gezelliger ook, meestal. Koffie erbij. Iemand “in het echt” ontmoeten maakt vaak meer indruk dan welke tweet, post of video ook.

En het lijkt gemakkelijker

_ – _ – _ – _ – _ – _ -_ – _ – _ – _ – _ – _ -_ – _ – _ – _ – _

Zelf vind ik dat best tegenvallen. Niet dat koffie drinken, niet het ontmoeten van nieuwe mensen, maar zo’n netwerk-setting. Aankomen bij de plek waar het georganiseerd is, je jas ophangen, het geroezemoes van al die tientallen of honderden mensen al horen, visitekaartje opspelden en.. ja dan?

“In gesprek zien te komen met anderen”.

 Het is als in het diepe springen met het licht uit.

En….SPRING!

Het zijn mijn minst favoriete herinneringen aan mijn begintijd als ondernemer, staand aan de rand van de zaal, moed verzamelend om een gesprek aan te gaan. Tot twee keer toe maakte ik rechtsomkeert. Dat het nu anders zou gaan spreekt voor zich. Ik neem me dan ook maandelijks voor om” weer eens te gaan kijken.” En altijd heb ik wel een moverende reden om niet te gaan. Wat is dat toch?

_ – _ – _ – _ – _ – _ -_ – _ – _ – _ – _ – _ -_ – _ – _ – _ – _

Maar goed:

Iemand “in het echt” ontmoeten maakt vaak meer indruk dan welke tweet, post of video ook

Het is tweezijdig. Je hoort elkaar, in plaats van alleen de één de ander. Beter, leuker, echter. Allemaal waar. Als het klikt, dan vergeet je elkaar niet meer.

En daar gaat het om: onthouden worden, met de juiste boodschap

Dus zoveel mogelijk mensen ontmoeten, dat is een prima strategie. Alleen: hoeveel is veel? Hoeveel koffie moet je drinken, hoeveel workshops en presentaties moet je geven om 3000 mensen te bereiken? Hoe vaak moet je dan op je best zijn, je verhaal goed vertellen, mensen vinden die naar je willen luisteren?

Hoeveel kilometers moet je reizen, in weer en wind en file? Hoe vaak moet je lachen, luisteren, incasseren?

Ik voel diep respect voor iedereen die het zo aanpakt.

Maar zelf blijf ik vaak liever binnen

Stukje schrijven. Videoblog opnemen. Vanaf mijn werkplek bereik ik vaak veel meer mensen dan bij de koffie. Met veel minder moeite en nog minder tijd. En ook dat leidt tot ontmoeten, plannen, leren kennen. En vaak tot mooie video’s, workshops of presentaties.

Alle keren dat ik wel in het diepe sprong, op zo’n koffieochtend, had ik er iets aan. Een leuk gesprek, een verrassende ontmoeting, nieuwe informatie. En ook af en toe een opdracht. En hopelijk hadden anderen ook iets aan mij.

Ik vind mezelf een klein beetje een sukkel, dat ik zo weinig naar netwerkclubs ga. Maar aanstaande vrijdag kan ik al wéér niet. En overal bij zijn, dat hoeft dus niet.

Ik neem wel een filmpje op.

{a1062ar7674}

photo credit: CRW_6187bw via photopin (license)

photo credit: The World Won’t Wait via photopin (license)