De kunst afkijken – Het stelen van de Videovakvrouw
Bijna miste ik het: het moment dat ik werd betrapt op winkeldiefstal
Omdat ik de kassajuffrouw niet verstond.
“Wat hestou der yn de bûse?” vroeg ze
Ik was in de Spar. De enige supermarkt in het Friese forensendorp waar ik pas was komen wonen. Vers uit de Randstad. Ik had mijn jaszakken vol. Rolo, Toffifee, Topdrop.
Zo probeerde ik opvallend onopvallend langs de kassa te lopen. Maar ze had me door.
Na die middag pikte ik nooit meer
Toffifee bleek toch niet lekker. Gestolen goed gedijt niet, had mijn moeder gezegd, toen ik haar mijn misdaad opbiechtte. Dus hield ik me koest.
Ik kocht wat ik nodig had. Ik leerde alleen van mijn eigen fouten. En ik bedacht alles zelf. De ene ervaring deed me heel hard wegrennen van alles wat gemakkelijk verkregen was.
Later bleek het genuanceerder te liggen
“Ken je die clip van de Brand New Heavies? Zo gaat ons programma eruit zien.” zei een regisseur, in het eerste jaar dat ik bij de televisie werkte.
“Kan dat zo maar?” dacht ik.
Bij televisie wantrouwen ze nieuwe ideeën
Die moeten zich nog bewijzen. Een nieuw programma omschrijven ze met voorbeelden van bestaande hits.
Zelf begon ik als regisseur met “Big Brother, maar dan op wielen” (De Bus). Later maakte ik “net zo iets als Camping Life, maar dan heel anders” (Via Vacance), “Ik vertrek, maar dan over liefde” (Grenzeloos verliefd), “Ingang Oost, maar dan rauwer” (Trauma Centrum).
Andermans successen zijn een inspiratiebron
Daar kun je als creatief persoon iets van meenemen. Gebruiken voor je eigen product. Zo lang het maar niet helemaal hetzelfde is. Niks letterlijk overnemen dus. Want dan ben je niks beter dan ik toen bij die Spar.
Maar leren van andermans werk? Goed plan!
Hier is dus een video waardoor je je kunt laten inspireren
Misschien ken je deze al. Ik heb mij zelf namelijk ook laten inspireren. Marie Forleo gebruikte in haar superprofessionele videoblog dit merk als voorbeeld van een bedrijf dat marketing bedrijft volgens het boekje.
Haar boekje.
En ik denk dat ze gelijk heeft.
De video is in ieder geval uitstekend: je vergeet dit product niet snel.
Kijk maar naar het filmpje, mét mijn commentaar:
De website van dit product mét het hilarische filmpje, waar ik dan niet doorheen praat, vind je hier
{a1062ar7674}
““Wat hestou der yn de bûse?” vroeg ze” http://t.co/ezAZOVboDZ
Dankjewel voor dit inspirerende filmpje! Ben heel blij met jouw commentaar erbij, omdat jij met je professionele bril kijkt. Ik zag dat niet, omdat ik werd afgeleid door al het leuks dat te zien was. Ook goed het moment dat je zei ‘nou ben ik er wel klaar mee’. Dat helpt om te zien dat een video na 2 minuten al gauw te lang wordt. Ik vind je blogs erg leuk om te lezen, ook omdat ze zo kort en to-the-point zijn! Thanks!
Dank Mireille!
De kunst afkijken – Het stelen van de Videovakvrouw http://t.co/mf2qNLIvqG
De kunst afkijken – Het stelen van de Videovakvrouw; superleukblog door @DeVideovakvrouw http://t.co/M8NiXc2Dft
“De kunst afkijken – het stelen van de videovakvrouw” http://t.co/ZjSbCg1wjh Ik ben fan van de @videovakvrouw
Over de kunst afkijken bij het maken van een video “Wat hestou der yn de bûse?” vroeg ze” http://t.co/eWUzPiHzqu door @DeVideovakvrouw