De leugens van de Videovakvrouw – Over de video en waarheid
Het klinkt misschien wat onbetrouwbaar, maar ik rommel nogal eens met de waarheid
Dat hoort, in mijn werk. En dat ik leer dan ook aan anderen, als ik een cursus geef.
Soms trap ik er zelf dan weer in.” Dat filmpje is helemaal niet in mijn keuken opgenomen”, onthulde een cursist deze week. Ze had kunstig gedaan alsof. Met een fruitschaal en wat casual geplaatst serviesgoed.
Ik wist niet beter. En dat was helemaal goed.
Je kunt het liegen noemen. Ik zie meer het scheppen van je eigen werkelijkheid
Doen we allemaal dagelijks. Mag jij dus ook.
Altijd.
The truth? You can’t handle the truth! (Jack Nicholson in “A few good men” (Columbia Pictures,1992))
Ik roep voortdurend dat video belangrijk is
Dat heeft te maken met authenticiteit, met eerlijk duurt het langst, met jezelf laten kennen. Geloof ik heilig in. Maar er zijn grenzen. En daarbinnen ben je zo vrij als een vogel.
Eén periode van mijn leven loog ik alles bij elkaar
Of het zucht naar aandacht was, of dat ik de werkelijkheid te saai vond, geen idee. Ik was er ontzettend slecht in. En ik werd voortdurend betrapt. Het liep uit de hand. Ik verloor er vrienden mee.
Ik stopte van de ene dag op de andere. Toevallig of niet: in dezelfde periode dat ik video ontdekte en daarmee iets waar ik wél goed in ben:
Het overbrengen van een boodschap. Bewust, of onbewust. En liefst beide tegelijk. Want dat is optimaal resultaat.
Bam
Beeld en geluid met elkaar laten samenwerken, elkaar laten versterken, dat is een kunstje dat verder gaat dan even een filmpje opnemen. Dat vereist een plan. Een idee. Dat moet in woord en beeld gevat worden.
Deze coach nam bijvoorbeeld een driepotig krukje mee naar de studio. En daarmee maakte ze haar punt.
Maaike van Son in haar video
En nu komt het leuke: daarbij mag je alle middelen inzetten die je hebt
Ook als het niet helemaal letterlijk waar is.
Je kunt ons gemakkelijk laten denken dat je elke dag een opgeruimd huis, gloednieuwe kleren, stralend witte tanden en immer rode lippen hebt. Of dat je alle boeken in je boekenkast las. Of dat je een Ferrari bezit. Ook al huurde je die.
Want hoe authentiek en echt je ook wilt zijn: elk shot, elk woord, alles wat in beeld is is een keurze. De werkelijkheid laat zich niet vatten in een kader van 16:9. Daar kun je dus gebruik van maken.
Waar het om gaat is dat je het juiste beeld schetst.
Waardoor je kijker weet wat die kan verwachten. En onthoudt wat jij wil dat hij onthoudt.
Die cursist had trouwens ook een heel leuke keuken, maar het was er te donker, daarom koos ze voor de woonkamer. Pragmatisch zijn. Ook belangrijk als je een video opneemt.
Foto:
Woman Irons in Electrified Kitchen, c. 1940 Catalog Number: OrHi 97024, Date: c. 1940
http://www.ohs.org/education/oregonhistory/
Een eerlijk blog van @DeVideovakvrouw over dat het soms gewoon even niet lukt http://t.co/CQlL92oyL7 Gelukkig is ze weer bijna beter!
Die @videovakvrouw: “Het klinkt misschien wat onbetrouwbaar, maar ik rommel nogal eens met de waarheid” http://t.co/qKOB94x5R2
“Je kunt het liegen noemen. Ik zie meer het scheppen van je eigen werkelijkheid.” http://t.co/MYDdM8wmpY – @DeVideovakvrouw
Hahaha, briljante laatste zinnen! Ik begon in mijn hoofd al een heel ethisch debat, maar het einde maakte dat in één klap ongedaan.
Haha, dank Kitty! Dat is precies de gang die ik altijd maak. Ethiek/praktisch/pragmatisch en weer rond naar ethiek. Zo moet dat blijkbaar…
Ja? “De werkelijkheid laat zich niet vatten in n kader van 16:9. Daar kun je dus gebruik van maken.” http://t.co/y6nReIubNP @devideovakvrouw
“De werkelijkheid laat zich niet vatten in een kader van 16:9. Daar kun je dus gebruik van maken.” http://t.co/60HlI0n6zb @DeVideovakvrouw