Veilig zijn en toch in beeld. Kan dat?
Er is iets met in beeld zijn. Het lijkt onveilig.
Voor je het weet vinden ze je stom. Word je uit de kudde gezet. De angst daarvoor overwin je alleen als je een doel hebt. Lees meer
Voor je het weet vinden ze je stom. Word je uit de kudde gezet. De angst daarvoor overwin je alleen als je een doel hebt. Lees meer
Vrouwen en techniek. Van oudsher een ongelukkige combinatie.
Vinden vrouwen. En ze worden in de waan gelaten. Door degenen die weten dat het vaak niet moeilijk is. Door mannen. Lees meer
Het was vroeg. Ik had paniek.
Ik moest filmen bij een organisatie in het midden des lands. Ik had een camera, geluidsspullen en een lichtset gehuurd. En de zendermicrofoon was stuk. Wat ik ook probeerde: Ruisende stilte.
Geen geluid, dat is géén film. Lees meer
Soms ben ik een superirritante streberige schooljuf. Die bozig mensen op d-en-dt-fouten wijst. Bozig omdat ik het pas zeg als ik me al he-le-maal scheel geërgerd heb.
Maar ook: wee degene die mij op een spelfout wijst. De wind van voren kan je krijgen. Want dan schaam ik me kapot.
Het was niet de eerste keer dat zoiets gebeurde. Ook niet de laatste. Videovakvrouw zijn is op zo’n moment een kwestie van je kaken op elkaar houden en glimlachen.
De camera staat klaar. Je hebt je outfit met zorg gekozen. In precies de goede kleur. Je haar, je make-up: verzorgd, mooi, af.
En dan?
“Nee, joh, je moet dat niet teveel voorbereiden” heeft iemand tegen je gezegd. “Gewoon spontaan zeggen wat je te zeggen hebt. Dat werkt het beste.” Lees meer
Vroeger had je Jambers.
Op de late zondagavond op SBS6. Die onthulde dan dat vrouwen die overdag in een keurig mantelpak vergaderden ’s nachts gehuld in slechts een string paaldansten in het achterzaaltje van een bordeel.
Vlaams en hijgerig zei Jambers dan in de voice over: Overdagj, is zij een zahkenvrouw, maar ’s nachjts…is zij een stoeipoessss. Lees meer
Het kind was jarig. Ik had vrienden en familie uitgenodigd en die kwamen allemaal, met prachtige kado’s en goede humeuren. Ik keek rond in de kring en dacht: waar waren jullie eigenlijk toen ik ziek was? O ja, ze wisten het niet. Lees meer
Het begon op zaterdagmiddag. Op de piekenkermis op de Maliebaan. Ik stond mijn ogen uit mijn kop te janken.
Die Videovakvrouw, die roept dat elke week dat ik een video moet.
Maar ja.
Deze website gebruikt cookies om data te verzamelen over gedrag van de bezoekers. Als je verder gaat met het bekijken van deze site ga ik er van uit dat je dit ok vindt. Je kunt mijn privacy policy hier bekijken.
Heb ik hier 15 euro voor betaald? Retour!
Dit resulteert nu al in meer omzet en nieuwe klanten…en ik ben nog maar net begonnen.
Door de site te te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. Dank je wel! meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.