Hoe arrogant ben je eigenlijk, met je eigen videoserie?

Hoe arrogant ben je eigenlijk, als je voor die camera gaat staan? Dan heb je zeker van alles te melden? Komt die gedachte weleens in je op?

En deze?

 Weet je het weer beter? Vind je jezelf leuk ofzo?

Wie weet wat ze van je denken. Of achter je rug van je zeggen. Niemand. Maar je denkt er wel even aan, als je plaatsneemt voor die camera.

Jezelf op een voetstuk zetten, of in de spotlight, dat kan wat ongemakkelijk voelen. Maar meestal ben je welkom. We zien namelijk elke keer dezelfde mensen die het wel doen.

Hoe arrogant ben je eigenlijk, als je je eigen videoshow maakt?

Wat ik ongeveer zeg, in dit filmpje:

Wat er eigenlijk arrogant is aan een eigen video-serie

Je zal het maar doen. Voor een camera gaan staan. Of zitten. Je beste been voor. Even wachten tot er naar je geluisterd wordt.

Je weet het: ogen zijn op je gericht, oren gespitst.

Je haalt diep adem. En je zegt wat je te melden hebt

Iedereen zwijgt. Jij praat. En de minuten tikken weg. Je deelt met de wereld wat je vindt dat we zouden moet weten, wat we nodig hebben. Is dat niet, naast slim, dapper en ontzettend goed voor je naamsbekendheid, niet ook een beetje…

Een tikkie…

Nou ja, alsof je jezelf wel heel, eh, belangrijk vindt?

Een beetje té misschien? Die mening van jou, die expertise, kan je dat niet beter gewoon voor jezelf houden? Dat zichtbare gedoe aan anderen overlaten? Ik weet niet hoe dat met jou zit. Maar toen ik voor het eerst voor een camera plaatsnam, na er 15 jaar als tv-regisseur achter gestaan te hebben, toen moest ik wel even slikken.

En de twee jaar erna ook nog.

Het is niet niks

Sommige mensen zijn het gewend. Die doen dat als werk. Acteurs, presentatoren, cabaretiers. Iedereen kent ze. Iedereen luistert naar ze. Alsof zij meer weten dan wij.

Dat lijkt me het grootste misverstand van deze eeuw. En de vorige.

Er zijn zoveel mensen met iets te melden

Zeker ondernemers. Maar ze houden zich stil.Jammer. Want dat we op internet en op tv steeds naar dezelfde mensen luisteren en kijken betekent niet dat zij interessanter zijn. Of meer weten. Dat vinden zelf vaak ook niet.*

Ze zetten alleen een stapje extra. Omdat dat beter is.

Ze weten 1 ding namelijk zeker: om ook maar één iemand te kunnen helpen met wat ik weet, moet er contact zijn. Uitwisseling. Informatie-overdracht. Anders wordt het nooit wat.

Toen ik voor een camera ging staan, 4 jaar geleden, dacht ik van alles.  Het 1ste was: ik wil dat mensen meer weten over video en snel ook. Over waar ze aan beginnen, als ze beginnen. En over hoe je het goed doet.

Op de achtergrond had ik allerlei wild rondfladderende gedachtes: dat ik arrogant zou zijn, te veel vertelde, of te weinig, en dat ik hoopte dat niemand van mijn tv-collega’s het ooit zou zien. Dat ze me uit zouden lachen, weghonen, en dat ik nu eenmaal geen professional was en dus niet leuk en interessant genoeg om voor de camera te staan.

Moet ik nu heel hard om lachen. Toch komen bij elk filmpje die valse storende gedachtes opnieuw even langs.

Dat heb je nu eenmaal, als je van je laat horen

Oer-ideeën over niet opvallen steken de kop op.  En ze zijn niet allemaal larie. Kritiek kan heel pijnlijk zijn. Voor overdreven, arrogant of egocentrisch versleten worden wil niemand. Veel ondernemers vermijden dat. Met zwijgen. Of met een site vol algemeenheden.

Opstaan en je kop laten zien, je kennis delen en aanbieden om te helpen is wél de snelste weg om de mens die jouw bedrijf in de kern is te laten zien. Met je aller-uniekste features voorop: je kop, je stem en je verhaal.

Het is kwetsbaar en het is effectief.

Die horen nu eenmaal bij elkaar

Dat leidt tot reuring, tot werk, tot meer mensen helpen met waar jij het beste in bent. Het kan goed vallen: Ze zijn het met je eens, ze hebben er iets aan. Ze worden er blij van, ze kijken volgende keer weer. Ze gaan je mailen, en bellen, misschien niet nu, maar wel ooit. Die “ze”, daar doe je het voor. Daar heb je contact mee gemaakt.

Goed voor je zelfbeeld. Maar arrogant worden, dat gaat je niet lukken met video. Omdat er altijd ook andere stemmen zijn. Die erbij horen. En je bescheiden houden.

En om nog een reden. Die vertel ik je in een volgend filmpje.

*) Oke, soms wel. Maar narcisten, opgeblazen ego’s en betweters heb je overal. Ook in de zwijgende meerderheid.
0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *